بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

♦ وَ لَمَّا فَتَحُوا مَتاعَهُمْ وَجَدُوا بِضاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَیْهِمْ قالُوا یا أَبانا ما نَبْغی‏ هذِهِ بِضاعَتُنا رُدَّتْ إِلَیْنا وَ نَمیرُ أَهْلَنا وَ نَحْفَظُ أَخانا وَ نَزْدادُ کَیْلَ بَعیرٍ ذلِکَ کَیْلٌ یَسیرٌ ♦

و هنگامی‌که بارهای خود را باز کردند، دیدند که پولشان پس داده شده است. گفتند: ای پدر، دیگر چه می‌خواهیم؟ این سرمایۀ ماست که به ما پس داده‌اند. [بگذار برویم] برای کسان خود آذوقه می‌آوریم و برادرمان را [نیز] حفاظت می‌کنیم و [با بردن او] یک بار شتر بیشتر می‌گیریم. این پیمانه [که آورده‌ایم] کم است.